Pieter Marx

Waarom zou ik liegen?

Over experts, technocraten en hun waarheidsaanspraken

24,95

(Nog) Niet Beschikbaar. Krijg een email wanneer wel.

We praten vaak over populisme versus liberale democratie zonder de derde in het kegelspel te zien: technocratie. Met welke legitimiteit vragen experts ons verregaande, soms voorheen onvoorstelbare inbreuken op onze autonomie te aanvaarden? Omdat ze ‘het’ beter weten — uiteraard. Maar is hun autoriteit wel wetenschappelijk onderbouwd?

In Waarom zou ik liegen? onderzoekt filosoof Pieter Marx welke vormen technocratie vandaag aanneemt. Hij legt bloot hoe zich de voorbije decennia een Technocratisch Consensus Complex (TCC) heeft gevormd. Een beheersmodel  dat niet enkel regering en administratie omvat, maar ook allerlei experts, onderwijsorganisaties, ngo’s, supranationale instellingen en zelfs media en rechters.

Hij toont hoe die consensus steunt op wetenschap, maar ook op de geloofsovertuigingen van het TCC, zijn blinde vlekken en belangen. Groepsdruk en levensbeschouwing spelen een bepalende rol in de technocratische waarheidsaanspraken. Marx behandelt ook de rol van technologie: AI, prognosemodellen, toezicht… Net als het tijdstip waarop technocraten en experts aan bod komen: momenten van dreigende noodtoestand en catastrofe. 

Marx laat ook zien dat de utopische en apocalyptische elementen in de technocratische consensus het best begrepen worden door er ook de politiek-theologische aard van te onderkennen. Tot slot behandelt hij de verhouding tussen technocratie en populisme en de bedreiging voor onze democratie die zij vormen.

Pieter Marx

Pieter Marx (1972) is vader van drie, ondernemer in de energiesector en burgerlijk ingenieur. Hij doctoreert in de wijsbegeerte (HIW, KU Leuven).
Meer over Pieter Marx

Pieter Marx heeft iets cruciaals gezien en duwt voor ons de deur open. Voor wie er doorheen durft te wandelen, is geen terugkeer mogelijk: we moeten dit onder ogen zien—als we niet definitief cynisch willen worden toch. Inderdaad, er is geen populisme zonder technocratie. En er is geen democratie zonder die twee fenomenen en hun samenhang wérkelijk te vatten. — Jeroen Olyslaegers, auteur