Sterven en de dood: het is iets waar de meeste mensen niet bepaald naar uitkijken. We zijn geneigd boeken die daarover gaan op de plank te laten liggen en vrolijker onderwerpen bij de kop te vatten. Maar nu heeft Paul Pelckmans een boek geschreven over sterven en de dood waarvan je vrolijk wordt. Vrolijk en nadenkend tegelijkertijd. Een aanrader dus.

Andreas Kinneging, Universiteit Leiden, over Sterven in brieven

​Dit is een geweldig interessant boek over wat literatuur vermag, over Verlichting, secularisatie en individualisme, over leven en doodgaan. Op elke pagina zet je straks een potloodstreep of een uitroepteken, na elk hoofdstuk denk je ‘dat boek wil ik ook nog lezen’, na je lectuur zit je te mijmeren over je eigen leven.  Dit is literatuurgeschiedenis, die literatuur lezen ernstig neemt, behoedzaam omgaat met het verleden, en uitnodigt om na te denken over het heden. Sterven – gezegend of on-gezegend, alleen of omringd, angstig of sereen – heeft een geschiedenis. Paul Pelckmans vertelt op zijn zachte, uitnodigende manier, hij kruidt zijn essay met de beste literatuur en verplicht: lees, denk, en leef.  

Alexander Roose, Universiteit Gent, over Sterven in brieven

In de media